Opis
CHMIEL – SZYSZKA, PROSZEK
Chmiel zwyczajny pochodzi z rodziny konopiowatych, a wywodzi się z Azji. Na dziko rośnie w wilgotnych zaroślach, lasach liściastych, przy płotach oraz na przydrożach. Stosowany jest zarówno w browarnictwie, jak i w ziołolecznictwie. Wykorzystywane są szyszki tej rośliny (owocostany żeńskie) pokryte z zewnątrz łuskami. Zawierają one: lotny olejek, żywice, flawonoidy oraz garbniki. Skład olejku nie jest stały i zależy od pochodzenia surowca. Głównymi składnikami są terpeny i seskwiterpeny: mircen, farnezen, humulen, związki siarki, beta-kariofilen. Żywica to głównie kwasy goryczowe: humulon oraz lupulon wraz z pochodnymi. Wśród frakcji flawonoidowej występują: ksantohumol i pochodne kwercetyny i kemferolu.
Chmiel według literatury był stosowany przy różnych dolegliwościach, gdyż działał:
- uspokajająco i nasennie,
- oczyszczająco,
- moczopędnie,
- pobudzająco na łaknienie (zwiększa wydzielanie soków trawiennych),
- pomocniczo przy nadmiernej fermentacji jelitowej, wzdęciach i odbijaniu,
- kojąco na układ nerwowy,
- obniżając ciśnienie krwi,
- silnie bakteriobójczo,
- regulująco na popęd płciowy.
Sproszkowane zioła (tańszy odpowiednik i bogatszy w substancje odżywcze od dostępnych, kupnych, kapsułek) można dodawać do np. smoothie, ziołomiodów czy umieszczać je w kapsułkach.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
