Dzika Róża owoce suszone 250g

Dzika róża jest bardzo popularnym krzewem z rodziny różowatych. Na całym świecie jest jej aż około 1400 gatunków. Poza półkulą północną (strefa umiarkowana i ciepła), rośnie także w Australii i Nowej Zelandii. Można powiedzieć, że to roślina z długą – bo sięgającą aż średniowiecza – tradycją. Na ziemiach polskich stosowano ją w postaci naparów. Do dziś ten sposób podawania dzikiej róży jest popularny podczas przeziębień i wtedy, gdy chorobie towarzyszy wysoka gorączka (to głównie dzięki temu, że roślina ta jest bardzo bogata w witaminę C; oprócz niej zawiera także duże ilości witamin: B2, K, PP, E, a także garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, pektyny i cukry). Zawarte w owocach witaminy są łatwo przyswajalne. Witamina C jest chroniona przed rozkładem dzięki flawonoidom i kwasom organiczny. Dolegliwości wątrobowe, biegunki, nadciśnienie, choroby serca – na te przypadłości także zaleca się stosowanie dzikiej róży.

Cenne w tej roślinie są jej właściwości chłodzące, osuszające, wzmacniające i przeciwzapalne. Dlatego okłady z dzikiej róży stosowano na trudno gojące się ropne rany, owrzodzenia, oparzenia. Najczęściej jest wykorzystywany dojrzały owoc zebrany w odpowiednim terminie i wysuszony w niezbyt wysokiej temperaturze. Ponieważ owoce dzikiej róży działają wzmacniająco na organizm, to szczególnie poleca się je dzieciom, osobom starszym, a także tym, które dochodzą do zdrowia po ciężkich chorobach.

Dzika róża (owoce) według literatury była zalecana, gdyż:

zapobiegała niedoborom witamin,

leczyła awitaminozę,

działała antyszkorbutowo,

stosowana była przy zaburzeniach pracy dróg trawiennych, w tym niedomaganiu pęcherzyka żółciowego,

działała przeciwzapalnie i ściągająco (garbniki),

wspomagała leczenie chorób dróg moczowych (infekcje, krwiomocz, kamica nerkowa – kwaśny odczyn zapobiega rozwojowi bakterii),

działała kojąco na rany, blizny, oparzenia, wybroczyny skórne, owrzodzenia żołądka, jelit,

zapobiegała rozwojowi nowotworów – witamina C nie dopuszcza do powstawania rakotwórczych związków w trakcie przemian azotowych zachodzących w procesie trawienia,

wspomagała działanie ziół regulujących pracę serca.

Przygotowanie: 

Herbatka – łyżkę takiej mieszanki wsypujemy do szklanki i zalewamy wrzącą wodą. Odstawiamy na 20 minut pod przykryciem. 

Napar – łyżkę owoców róży zalać 250 ml wrzącej wody. Pozostawić pod przykryciem na 10 minut. Odcedzić. Pić 2–3 razy dziennie w zastępstwie herbaty lub kompotu. Można posłodzić miodem lub sokiem malinowym. Nalewka – 500 g owoców róż zasypać 250 g cukru. Zalać 1 litrem mocnego, czerwonego wina lub wódki (40-procentowej). Pozostawić w ciepłym miejscu na 7 dni. Po tygodniu odcedzić. Pić 1–2 razy dziennie po jednym małym kieliszku w stanach ogólnego osłabienia.

Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.