Dzbanek młotkowany miedziany - 2L

Dzbanek miedziany – materiał wykonania: 

• miedź 99,6%,

• cynk 0,4%. 

Skład każdego naczynia jest potwierdzony hologramem i certyfikatem. Wszystkie naczynia wykonane są z miedzi od tego samego dostawcy i mają dokładnie ten sam skład – wszystkie są też wyprodukowane w Indiach.

Dzbanek miedziany wersja młotkowana. Technika obróbki powierzchni, jaką jest młotkowanie, sprawia, że woda umieszczona w naczyniu ma kontakt z miedzią na większej powierzchni, niż byłoby to w przypadku naczynia o gładkiej powierzchni. A to wpływa na zwiększenie absorpcji jonów miedzi o 50%. 

Woda z naczynia miedzianego właściwości: w tego typu dzbanku woda oczyszcza się i zmienia swoje właściwości blisko dwa razy szybciej. Tym samym woda z naczynia miedzianego niszczy wszystkie wirusy, bakterie i grzyby oraz wzmacnia odporność. Naczynia miedziane usuwają z wody chlor i jonizują ją. 

Skąd popularność naczyń miedzianych? Miedź jest stosowana w medycynie ajurwedyjskiej od tysięcy lat. Najbardziej ceniona jest za swoje właściwości antybakteryjne –  miedź w 15 minut niszczy gronkowca złocistego, pałeczki okrężnicy, wirusy grypy typu A, a także norowirusy, które są najczęstszą przyczyną infekcji i zapalenia płuc. 

Miedź wpływa pozytywnie na:

•pracę układu nerwowego,

•wzmacnia serce,

•poprawia odporność,

•wygładza skórę, poprawia jej koloryt i napięcie,

•łagodzi problemy ze stawami,

•spowalnia procesy starzenia,

•zwalcza bakterie,

•łagodzi stany zapalne,

•poprawia koncentrację i uspokaja – miedź jest przewodnikiem elektrycznym i usprawnia przepływ impulsów nerwowych.

Dzięki dzbanom miedzianym dbasz o środowisko – nie kupujesz wody butelkowanej. A to oszczędność nawet kilkuset złotych rocznie.

Naczynia miedziane – jak czyścić? Bardzo prosto – wystarczą: zwykły płyn do mycia naczyń i woda. Dzbanek można też czyścić sokiem z cytryny wymieszanym z solą. Sól trzeba dobrze rozpuścić. Nie należy wlewać do dzbanka wrzątku i alkoholu.

Naczynie jest rekomendowane przez Towarzystwo Lekarzy Medycyny Zintegrowanej, miesięcznik „Zdrowie bez Leków” oraz Białego Sai Babę